روشهای آماده کردن بوم در هنرمندان مختلف متفاوت اجرا می شوند.
این بدان دلیل است که در هر مرحله از آماده سازی با گزینه های متعددی مواجه خواهیم شد که هر هنرمند بنا به نیاز خود آنها را بکار می گیرد.
تصویری از بافت استفاده شده برای بوم از جنس پارچه پنبه ای خام
بوم به بستری اطلاق می شود که نقاشان آنرا برای پیاده سازی آثار خود برمی گزینند و می تواند از هر نسجی با بافت متراکم بوجود آید.
همانطور که در دو تصویر اخیر می بینید در بوم سازی از دو جنس پنبه و کتان استفاده می شود که کتان به نسبت پنبه گرانتر است.
این دو بافت زمانیکه هنوز خام هستند – هنوز موادی روی آنها برای جلوگیری از نفوذ رنگ و خیس شدن بوم قرارداده نشده – از یکدیگر به آسانی قابل تشخیص بوده و به رنگ قهوه ای بسیار روشن هستند.
این دو بافت هم به صورت خام و هم به صورت آماده شده در بازار قابل دسترسی هستند.
اما هنرمند با تهیه بوم آماده شده دیگر نیازی به مراحل اندازه گیری و اتصال بوم و ترکیب مواد که بسیاری از هنرمندان دیگر ترجیح میدهند ندارد.
از طرف دیگر بوم خام ارزانتر بوده و اغلب نقاشان برای اینکه چگونگی مراحل آماده سازی را بیاموزند و یا از هزینه آماده سازی بکاهند و مهمتر از همه سطح بومشان را بسته به نیازشان بسازند، تمایل بیشتری به آن دارند.
قبل از اینکه به سطح بوم مواد زده شود ابتدا باید آنقدر کشیده شود تا در چهارچوب به خوبی جا بگیرد.
اگر این مرحله بعد از قرار دادن بافت در چهارچوب انجام شود سبب ترک خوردن سطح بوم و ناهمواری آن می شود.
پرایمر primer یا همان مواد اولیه که بر سطح بوم می زنند، خود، باعث محکم شدن سطح می شود صرف نظر از اینکه چقدر آن بافت کشیده شده بود.
خرید پارچه کشش داده شده هزینه گزافی برای بسیاری هنرمندان که پرداخت هزینه برایشان اهمیت دارد
در بردارد در نتیجه با اینکه کشش دادن به پارچه بود در مراحل اولیه مشکل است، ترجیح می دهند آنرا به صورت خام تهیه کنند.
پس از اتصال پارچه بر چهارچوب به مرحله زمینه سازی می رسیم.
برای رنگ روغن از محلول رقیق شده چسب حیوانات ( نوعی چسب که از جوشاندن کلاژن پوست و استخوان حیوانات به دست می آید)
بر روی پارچه کتانی برای محافظت آن در برابر اسید موجود در رنگ ها که باعث تخریب بوم می شوند استفاده می شود.
بر روی این چسب از پرایمر استفاده می شود که لایه اصلی و پوشاننده را بر بوم بوجود می آورد
همچنین این ماده باعث می شود رنگها به صورت یکدست و هموار بر سطح بوم قرار بگیرند
و بافتی یکنواخت روی بوم پوشانده شود.
علاوه بر این، با این کار مقدار جذب آب و مایعات نیز کنترل خواهد شد.
رایج ترین پرایمر از ترکیب روغن با رنگدانه های سفید نظیر گچ، گچ پاریسی و چسباننده هایی مثل کازیین بدست می آیند.
به این ترکیب ” جسو Gesso ” گفته می شود.
این ماده بسته به بافت و سطح جذب آب مورد نیاز می تواند به صورت کرم و یا خمیر مورد استفاده قرار بگیرد.
همچنین در بازار به رنگ های مختلف موجود است کعه البته رنگ متداول آن سفید است.
این ماده پوشاننده که بر پایه آب است در اواسط دهه 50 میلادی و خصوصا برای رنگ های اکریلیک تهیه می شد.
برای ایجاد سطحی صافتر در بوم جسو را دو الی سه مرتبه و در بیشترین حالت 4 مرتبه بر سطح بوم می زنند.
در صورتیکه ازجمله هنرمندانی هستید که آثاری با جزییات بیشتر خلق می کند، دو لایه از جسو برای بوم کافیست.
از انجا که سرعت خشک شدن جسو بسیار زیاد است، پوشاندن سطح بوم با این ماده باید بسیار به سرع و در یک جهت انجام شود.
پس از مالیدن یک لایه حدود یک ساعت صبر کنید تا لایه نخست خشک شود و با کاغذ سمباده بر سطح آن بکشید تا نرم شود.
گرد و خاک ایجاد شده را با دستمالی تمیز کنید و لایه بعدی را در خلاف جهت لایه پیشین بزنید تا رد قلم مو بر بوم نماند.
فراموش نکنید که قلم موی خود را پس از هر بار استفاده بشویید چون در صورت خشک شدن قلم مو به حال اولیه بر نمیگردد.
همچنین فراموش نکنید که تمامی قسمتهای بوم مثل زوایا و گوشه ها و کناره ها را نیز آغشته به پرایمر کنید.
ابسترکت چیست ؟