تنوع و فراوانی ابزار نقاشی سبب نوعی سردرگمی در نقاشان برای انتخاب بهترین گزینه برای خلق اثرشان شده‌است. حتی یک نقاش رنگ روغن کار سنتی می تواند از رنگ های زیر استفاده کند:
- انواع رنگ آلکیدی
- رنگ روغنی پایه آب
- و یا رنگ های ساخته‌شده سنتی
البته هر کدام از آنها مزایایی را در خود دارند که در اینجا به آنها می پردازیم.
1- رنگ روغن سنتی
این نوع رنگ و روغن سنتی متشکل از رنگدانه های ساییده‌شده و روغن های خشک کننده نظیر روغن گردو یا کتان بوده‌اند. این روغن ماده ای است که اکسیژن هوا را جذب می کند. با این کار باعث خشک شدن و سفتی رنگ می شود و سطح اثر را به سطحی مقاوم و انعطاف پذیر تبدیل می سازد. هر رنگدانه در نوع خود نیاز به مقدار خاصی روغن دارد تا بتواند به درجه مقاومت دلخواه برسد. مقدار روغن جذب‌شده توسط رنگدانه اثر مستقیم بر زمان خشک شدن آن دارد. دانستن این نکته برای هنرمند مشغول به کار در کارگاه می تواند بسیار مهم باشد.
هنرمندان اغلب از یکی از موارد زیر بهره می برند:
- یا از رنگ به صورت تخته ای و حجیم که دارای مدت زمان گیرایی بالاتری است
- یا از رنگ رقیق که روغن کمتری دارد
استفاده از رنگ رقیق معمولا در لایه ابتدایی کار بیشتر کاربرد دارد. به این دلیل که در صورت استفاده از رنگ غلیظ تر در لایه زیرین امکان ترک‌خوردن کار بسیار بالا می رود. معمولا هر لایه ای که بر لایه پیشین قرار می گیرد باید که از میزان و مقدار روغن بیشتری در خود داشته باشد. رنگ روغن می تواند به صورت لایه های خیس بر یکدیگر استفاده شود به این معنا که برای بکاربردن لایه های رنگ نیازی به صرف زمان بیشتر برای خشک شدن لایه قبلی نیست.
میتوان لایه ها را وقتی هنوز کاملا خشک‌نشده‌اند نیز به صورت ضربه‌های آغشته‌به رنگ زیاد و غلیظ و یا رقیق بر صفحه نقاشی نهاد. در مقام مقایسه با رنگهای گواش و یا آکریلیک، رنگ روغن از مزایایی برخوردار است.
نظیر اینکه پس از اتمام کار رنگ گذاری هنرمند این امکان را دارد که می تواند مجددا رنگ ها و سایه ها را به راحتی تغییر دهد. به قول یک هنرمند رنگ روغن، رنگ روغن ابزاری بخشنده و فرم پذیراست.
با اینکه این نوع از رنگ خشک می شود ولی منطقه مورد نظر همواره قابلیت پذیرایی از رنگ های جدید را داراست.” یکی از معایب استفاده از این رنگ مرحله رنگ زدایی آن است که با استفاده از تینر یا تربانتین ایجاد می شود. هنرمند در حین آن باید بسیار مراقب باشد به این سبب که در صورت استنشاق بخار آنها آسیب جدی به ریه ها چشم ها دستگاه تنفسی و سیستم عصبی وارد می شود.
همچنین تماس این حلا ها با دست باعث سوختگی پوست دست هم میشود. علاوه‌بر این، این مواد شیمیایی بسیار محترق هستند بنابراین در حین استفاده‌از آنها حتما بایست ار دستکش استفاده‌شود و تمامی منسوجات آغشته به آنها نیز باید در محفظه ای بسته‌قرار بگیرند. برای جلوگیری از اسیب های احتمالی بر دستگاه تنفسی حتما در محیطی با تهویه مناسب قرار بگیرید و یا از دستگاه های گردش هوا برای خارج‌کردن گاز مضر تولیدشده استفاده شود.
2- رنگ روغن محلول در آب ( پایه آب)
بسیاری از هنرمندان رنگ روغن در مورد استفاده از نوع رنگ با حلال تینر و یا تربانتین به علت خطرات و مضرات آنها نظر مساعدی را ندارند. ولی بااین وجود همچنان می توان رنگ های درخشانی را بر بوم گذاشت بدون اینکه از مواد آسیب رسان استفاده شود. خوشبختانه انواع رنگ روغن های محلول در آب در بازار موجود هستند. این رنگ ها نه تنها در عمل تاثیر رنگ روغن را دارند بلکه قلم مو و رنگ به جای تربانتین یا تینر در آب شستشو می شود.
از لحاظ چسبندگی و درخشانی و کیفیت رنگ این رنگها هیچ فرقی با یکدیگر ندارند. نکته مهم این که تعداد رنگهای این دسته در بازار 60 نوع رنگ می باشد. تصویر 3 که توسط اندرو جونز در 2007 میلادی خلق‌شده بااستفاده از رنگ روغن بر پایه آب شکل گرفته است.
این هنرمند استفاده از این رنگ را سه سال پیش آغاز کرده است. وی اذعان داشته که این نوع رنگ نه تنها به سبک کارش مطابق است بلکه برتری های زیادی بر رنگ روغن سنتی دارد. وی میگوید این نوع رنگ برای محیط زیست مفید تر بوده و کاربردی تر می باشد. علاوه بر این سرعت خشکی اثر خلق‌شده بسیار زیاد تر از نوع دیگر رنگ و روغن می باشد. همچنین برخی هنرمندان که ترجیحشان بر این است که مجددا بر آثار خود در روزهای آینه کار کنند می توانند این نوع رنگ را با نوع سنتی ادغام کرده و سرعت خشکی را کاهش بدهند البته به یاد داشته باشیم برای اینکه در این ترکیب خاصیت حلالیت آب حفظ شود می بایست در ترکیب تنها 30 درصد از رنگ روغنی نامحلول در آب استفاده شود.
رنگهای آلکیدی
رنگ های آلکیدی که نوعی از رنگهای روغنی هستند با اینکه نسبتا جدید هستند اما سریعا محبوبیت خود را در بازار رنگ ها یافتند. این رنگ ها متشکل از رنگدان ها و روغن تخم کتان به عنوان چسباننده هستند. تفاوت آن در این است که روغن تخم کتان مورد استفاده در آنها به صورت مصنوعی و شیمیایی تولید و به صورت ماده ای با چسبانندگی بیشتر و ایجاد سطح هموارتر بوجود می آیند. این رنگ ها بر خلاف رنگ روغن سنتی در کمتر از 24 ساعت خشک می شوند و پس از گذشت حدود دو هفته می توانند عملیات تکمیلی را نیز بپذیرند.
این سرعت خشک شوندگی به خصوص در دمای بالا برای برخی هنرمندان قابل قبول بوده خصوصا آن دسته که تصمیم بر رتوش کار و یا ایجاد تغییراتی بر نقاشی خود هستند. علاوه بر این برخی هنرمند ازاین ویژگی برای نقاشی های سریع در سفر بهره می جویند. اما برای برخی دیگر از هنرمندان نیز مورد قبول واقع نمیشود. تصویر 5 نمونه ای دیگر از نقاشی رنگ روغن با عنوان ” بهار در جاده کناره ” و با هنرمندی جین مک نرنی در سال 2004 است.
هنرمندان می توانند رنگ های آلکیدی را هم به صورت ادغام با رنگ های پایه آب و هم ترکیب با رنگ های روغنی سنتی استفاده کنند که تمامی این ترکیب بندی ها به جهت کنترل زمان خشک شدن اثر و البته با توجه به نیاز هنرمند می باشند.
به طور کلی :
- رنگ های روغنی سنتی با اینکه برای خشک شدن زمان بیشتری می طلبند , به نقاشی درخشش خاصی می دهند.
- رنگ های روغنی پایه آب زمان بسیار کمتری را برای خشک شدن نیاز دارند.
- اکریلیک ها به اثر جلوه ای پلاستیکی می بخشند.
- آلکید ها خواص هر دو نوع رنگ های روغنی را دارند.
سوالات متداول
لیمویی کادمیوم یا زرد کادمیوم روشن (زرد سرد)
نور قرمز کادمیوم (قرمز گرم)
آلیزارین زرشکی (قرمز سرد)
آبی اولترامارین (آبی بنفش)
دیوکسازین بنفش (بنفش)
آبی سرولین یا آبی فتالو (سبز آبی، تیره)
سبز ویریدین (سبز سرد)
مشکی.
رنگ روغن سنتی
رنگ روغن محلول در آب (بر پایه آب)
انواع رنگ آلکیدی
رنگ های روغنی پایه آب، زمان بسیار کمتری برای خشک شدن نیاز دارند از این رو نقاشی با آن ها ساده است.
