اصول نقاشی پرتره

دلایل به وجود‌آمدن نقاشی پرتره :

1. شبیه سازی
2. ثبت هویت شخص برای نسلهای آینده ( خصوصا ما قبل ظهور عکاسی )
3. خلق یاد بود از شخصی که در حال حاضر یا غایب است و یا از دنیا رفته‌است.
4. نشان‌دادن چهره ای با خصوصیات منحصر به فرد به طور مثال تاکید بر امروزی‌بودن فرد و یا نشان‌دادن خصوصیات شخصی او در چهره اش
5. خواست شخصی هنرمند در جهت ثبت موضوع جاندار
6. نشان‌دادن هویت و اصالت خاص انسانی
7. باز نمایی چهره فرد به صورت کاملا معاصر و با به کارگیری روش های بروزشده هنر کلاسیک
8. پرداختن‌به‌شخصیت و روانشناسی و یا خصوصیات فردی شخص
9. بررسی و تقویت مهارتهای نقاشی پرتره توسط شخص هنرمند نقاش

برخی توصیه های مورد نیاز

بیشتر نقاشی های پرتره برای شروع کار شروع به طراحی از شخص نشسته در مقابلشان می پردازند .ولی به طور کلی انتظار می رود که در ابتدای امر هنرمند شروع به طراحی آنچه درفضای مقابلش بطور کلی می بیند بپردازد. طبیعتا برخی از پرتره ها خوب از آب در می آیند ولی بسیاری از هنرمندان حتی پس از تلاش وافر هنوز نمی توانند شباهت و اصول کلی را در طرح نهایی به نمایش درآورند. به همین دلیل بسیاری از نقاشان از جمله آن ها که مجرب تر هستند و ابتدا ساکن از رنگ روغن استفاده می کنند. در واقع آنها در این روش از کلیت به جزئیات حرکت می کنند و این امر منجر به اشتباهات کمتر در اثر نهایی میشود.

در اینجا به چند نکته حائز اهمیت اشاره می کنیم : 

از ابزار مناسب با توجه به موضوع طراحی خود استفاده کنید :

1. برای پرتره کوچکتر ( در ابعاد کوچکتر ) و یا جزئیات زیاد از مداد و برای آثار در ابعاد وسیع از گچ ( پاستل گچ) و یا کنته استفاده کنید.
2. از نور تابیده‌شده به موضوع اطمینان حاصل کنید که سایه و روشن های مورد نیاز کار و شخصیت فرد را به درستی بیان کنند. همچنین از کشیدن‌صورت تمام رخ بپرهیزید چنانکه نشان‌دادن چشم ها و دهان که بصورت نرم زنی قرار میگیرند در صورت درست نبودن زاویه درست دچار نوعی بی ماهیچگی می شوند. که این مسئله کاملا اثر را به اثری غیر حرفه ای مبدل می کند
3. هیچ گاه کل فضای کاغذ خود را به یک چهره اختصاصی ندهید. حد معمول آن 3/2 و یا حتی 2/1 کل فضا می باشد. در صورت استفاده از کاغذ یا بوم بسیار بزرگ یا پرترره های بزرگ در میان آن باعث می شود که جوانب کار شما به سختی پر شوند و در نتیجه جای گذاری نواحی مختلف صورت به درستی صورت نگیرند.
4. نزدیکی شما به موضوع بسیار مهم است. در صورت دوری زیادی از حد شما از مدل، نواحی و جزئیات مهم که تاثیر زیادی در بیان حالات فرد دارند نظیر چشمها و دهان از نظر شما خارج می شوند و نمیتوانید به درستی آنها را به ثبت برسانید.
5. معمولا توصیه میشود در ابتدای کار تصویری کلی و یا حتی توده ای خط از کل ساختار مدل خود را بر زمینه بیاورید و سپس به جزئیاتی نظیر چشم ها و بینی بپردازید. مثلث بین چشم ها و نوک بینی می تواند هدایت گر خوبی برای شما باشد.

نقاشی بر زمینه تیره

برای نقاشی بر زمینه تیره به نکات زیر توجه بفرمایید:
ابتدا با زغال طرح کلی دقیقی از موضوع خود بکشید سپس برای شروع سعی کنید از رنگ آمبره (قهوه ای متمایل به زرد ) و یا سفید برای رنگهای اولیه استفاده کنید. با استفاده از رنگ سفید و یا قهوه ای مایل به زرد در مرحله دوم ،طراحی دقیق را با پرداختن‌به‌لبه های نازک و ضخیم پرتره، استخوانها و اندامها بکشید.
مراقب باشید که رنگ استفاده‌شده نباید پررنگ تر از آنچه در اثر نهایی انتظارش را دارید باشید چون زمینه تیره تمایل به جذب رنگهای میانه (رنگهای کمی پررنگتر ) دارد و باعث میشود جزئیات کار کاملا خود را نشان ندهند. اجازه دهید در این مرحله رنگها خشک شوند. برای سایه‌زدن، از رنگهای قرمز عربی و مشکی استفاده کنید. برای مناطق برجسته و نورانی تر از رنگ سفید و برای بقیه نواحی با تنالیته های میانه از ترکیب رنگهای ذکرشده با مخلوطی از آبی کبالت و اندکی از سبز اکسید کرومیوم استفاده کنید اجازه دهید رنگها کامل خشک شوند.

نقاشی پرتره بر زمینه رنگی 

این روش، روشی بسیار کلی است که بر دو اصل استوار می باشد

1. طراحی کلی
2. استفاده از رنگ روغن

• آماده‌سازی زمینه: سعی کنید از رنگهای خاکستری، صورتی کمرنگ، سبزهای رنگ پریده و قهوه ای ها و تکمیل کردن اثر نهایی در جهت رفع نواقص کار استفاده کنید.
• ابتدا در مورد ترکیب بندی کار خود اطمینان حاصل کنید برای این کار میتوانید ابتدا با زغال به طراحی بپردازید و یا طراحی رنگ انجام دهید تا بتوانید ترکیب بندی را ببینید.
• قبل از پرداختن‌به‌نقاشی ابتدا پالت خود را سر و سامان دهید و به ترتیب زیر رنگهای خود را تقسیم بندی کنید رنگهای مربوط به پوست ـ رنگهای مربوط به مو ـ رنگهای مربوط به لباس ـ رنگ زمینه
  شما در این راه ممکن است در طول کار خود بارها و بارها نواحی خاص از اثر خود را با رنگ روغن تصحیح کنید
• از نوارهای جانبی و نورهای مقابل مدل استفاده کنید. در این صورت با ایجاد سایه های مدل به ترکیب بندی کار خود نیرو می بخشید.
• حرکت بدن و حرکت سر را از هم منفک کنید این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند.
• در زمینه از رنگهای خنثی و رنگهای روشن تر از سایه های اثر خود استفاده کنید.

نکات خاص دیگر 

1. توصیه‌می‌شود در سایه‌زدن ابتدا از بینی شروع کنید.
2. توصیه‌میشود در سایه‌زدن چانه از رنگهای بقیه نقاط صورت و کمی سردتر از آنها استفاده کنید.
3. محل تلاقی نور و سایه حتما از رنگ استفاده کنید و تنها به سیاهی و سفیدی بپردازید
4. برای رنگ پوستهای معمولی (نه خیلی روشن و نه تیره ) از رنگهای کادمیوم استفاده کنید.
5. رنگ قسمتهای سایه دار باید شبیه به رنگ زمینه باشند .
6. سعی کنید از رنگ زمینه در رنگ صورت و نواحی رنگ پوست تلفیق کنید تا این دو منطقه جدا از هم به نظر نرسند و تناسب و ارتباط رنگ داشته باشند.
7. در صورتیکه در رنگ آمیزی موها از روشن به تاریک می روید همان روش را برای چشم انتخاب کنید به این معنا که از اطراف مردمک و از رنگهای روشن به سمت تاریکی میان چشم حرکت کنید.
8. در ابتدای نقاشی خود از سایه‌زدن شروع کنید و برای اینکار از رنگهای کادمیوم با آبی کبالت و مشکی و قهوه ای روشن نزدیک به زرد اسفاده کنید. در صورت داشتن مدلی که صورت بی حالتی دارد و سایه ها را تیره تر نقاشی کنید.
9. در جهت تسهیل رنگ آمیزی خود می توانی نواحی رنگی صورت را تقسیم بندی کنید تا درک دقیق تری از رنگها بدست آورید.
10. برای پوست هایی که رنگ گرمتری دارند اما در نقاشی از آنها نیز حتما کمی از رنگهای سرد بکار برید این کار را بالعکس برای رنگ پوست های پریده رنگ تر نیز میتوانید انجام دهید ولی به یاد داشته باشید که مناطق تاریک و روشن باید کاملا جدا از هم به نظر بیننده بیاید.
11. نواحی گوشت دار معمولا دارای رنگهای گرمر نواحی استخوانی سردتر هستند برای نشان‌دادن برجستگی گونه ها و چانه از رنگهای گرمتر استفاده کنید.
12. با بکاربردن رنگهای خنثی در پس زمینه اجازه ندهید زمینه کار خود اثر را تحت الشعاع قرار بدهد.

پالت نقاشی پرتره

برای ادغام رنگها در این زمینه ( نقاشی از چهره ) توصیه های زیادی شده‌است اما اصولا گفته‌شده‌است که بیش از سه رنگ را با هم مخلوط نکنید. با اینکه ادغام رنگها در حد متعادل قابل قبول است اما بیشتر عقیده بر آن است که از تاش های مسطح و ضربه قلم های مناسب برای کار استفاده شود به خاطر داشته باشید. که نواحی تاریک، همان نواحی روشن بوده‌اند که تنها تناسب مقدار رنگی استفاده‌شده در آنها تغییرکرده پس مقدار و تناسب رنگها را برای نواحی تیره با توجه به نواحی روشن مورد توجه قرار دهید.

پیشوندهای رایج رنگها در نقاشی از صورت

آبی اولترامارین B ،یریدیان V، سینای خام S ، سوختهS ،آمبر (قهوه ای مایل به زرد)T ، آمبر سوختهU ، قرمز روشن L ، صورتی (سرخ) M ، قرمز ونیزی E ، سفید تیتانیوم W ، زرد کارمیوم روشنY ، زرد Y ، قرمز روشن کادمیوم R ، قرمز R ، آبی کابالت B ، اوکر Q ، آبی فالو P ، زرد نپال N ،

اصول رنگی در نقاشی رنگ روغن

• آبی +قرمز روشن+ سینای خام+ سفید تیتانیوم W+S+L+B+ : پوست صورت معمولی
• آبی کبالت+ ویریدیان + سینای خام+ سفیدتیتانیوم : پوست صورت روشنتر
• دیرییدیان + قرمز روشن+ زرد پنال+ سفیدتیتانیوم :پوست کودک
• آبی اولترامارین + سینای سوخته + اوکر + سفیدتیتانیوم:صورت میانه
• آبی اولترامارین + سرخ + سینای سرخ + سفیدتیتانیوم :میانه به تاریک
• آبی اولترامارین + سینای سوخته + اوکر + سفیدتیتانیوم :موی قرمز
• آبی اولترامارین + آمیز سوخته + اوکر + سفیدتیتانیوم:موی قهوه ای تیره
• آمبر سوخته + سرخ + آبی اولترامارین :موی سیاه

سوالات متداول